Itaque contra est, ac dicitis;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Huic ego, si negaret quicquam interesse ad beate vivendum quali uteretur victu, concederem, laudarem etiam; Satis est ad hoc responsum. Plane idem, inquit, et maxima quidem, qua fieri nulla maior potest. Duo Reges: constructio interrete. Efficiens dici potest.

Sed quid attinet de rebus tam apertis plura requirere?

Sed erat aequius Triarium aliquid de dissensione nostra iudicare. Qui potest igitur habitare in beata vita summi mali metus? O magnam vim ingenii causamque iustam, cur nova existeret disciplina! Perge porro. Mihi quidem Antiochum, quem audis, satis belle videris attendere. Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem; Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris.

Verum tamen cum de rebus grandioribus dicas, ipsae res verba rapiunt; Tria genera bonorum; An potest cupiditas finiri? Portenta haec esse dicit, neque ea ratione ullo modo posse vivi; Ubi ut eam caperet aut quando?

Nec vero alia sunt quaerenda contra Carneadeam illam sententiam.

Cuius ad naturam apta ratio vera illa et summa lex a philosophis dicitur. Quid est, quod ab ea absolvi et perfici debeat? Hoc dictum in una re latissime patet, ut in omnibus factis re, non teste moveamur. Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas? Quid censes in Latino fore? Tibi hoc incredibile, quod beatissimum. Si qua in iis corrigere voluit, deteriora fecit. Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo. Age, inquies, ista parva sunt. At modo dixeras nihil in istis rebus esse, quod interesset. Quia nec honesto quic quam honestius nec turpi turpius. Tibi hoc incredibile, quod beatissimum.

Hoc enim identidem dicitis, non intellegere nos quam dicatis voluptatem. Erat enim Polemonis. Et quod est munus, quod opus sapientiae? Beatum, inquit. Videmusne ut pueri ne verberibus quidem a contemplandis rebus perquirendisque deterreantur? Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur.

Semper enim ex eo, quod maximas partes continet latissimeque funditur, tota res appellatur. Sic consequentibus vestris sublatis prima tolluntur. Qui enim voluptatem ipsam contemnunt, iis licet dicere se acupenserem maenae non anteponere. Quonam modo? Zenonis est, inquam, hoc Stoici. Hic quoque suus est de summoque bono dissentiens dici vere Peripateticus non potest.

Ego vero isti, inquam, permitto. Quid sequatur, quid repugnet, vident. Non ego tecum iam ita iocabor, ut isdem his de rebus, cum L. Satisne igitur videor vim verborum tenere, an sum etiam nunc vel Graece loqui vel Latine docendus? Nos paucis ad haec additis finem faciamus aliquando; Quis istum dolorem timet? Itaque nostrum est-quod nostrum dico, artis est-ad ea principia, quae accepimus. Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere.

Stoici scilicet. Ego quoque, inquit, didicerim libentius si quid attuleris, quam te reprehenderim. Si quicquam extra virtutem habeatur in bonis. Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est? Rapior illuc, revocat autem Antiochus, nec est praeterea, quem audiamus. Si stante, hoc natura videlicet vult, salvam esse se, quod concedimus; Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum. Vide ne ista sint Manliana vestra aut maiora etiam, si imperes quod facere non possim.

Eademne, quae restincta siti? Eam stabilem appellas. Ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego? In contemplatione et cognitione posita rerum, quae quia deorum erat vitae simillima, sapiente visa est dignissima. Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi. Eaedem res maneant alio modo. At enim sequor utilitatem.

Sed ea mala virtuti magnitudine obruebantur. An hoc usque quaque, aliter in vita? Sed in rebus apertissimis nimium longi sumus. Qua ex cognitione facilior facta est investigatio rerum occultissimarum. Si quidem, inquit, tollerem, sed relinquo. Sed ego in hoc resisto; Sed mehercule pergrata mihi oratio tua. Quid ei reliquisti, nisi te, quoquo modo loqueretur, intellegere, quid diceret? Rhetorice igitur, inquam, nos mavis quam dialectice disputare?