Videamus animi partes, quarum est conspectus illustrior;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Praeclare enim Plato: Beatum, cui etiam in senectute contigerit, ut sapientiam verasque opiniones assequi possit. Quid enim me prohiberet Epicureum esse, si probarem, quae ille diceret? Quod autem meum munus dicis non equidem recuso, sed te adiungo socium. Et non ex maxima parte de tota iudicabis? Quia, si mala sunt, is, qui erit in iis, beatus non erit. Et ais, si una littera commota sit, fore tota ut labet disciplina. Duo Reges: constructio interrete.

Ratio enim nostra consentit, pugnat oratio. Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam. Zenonis est, inquam, hoc Stoici. Itaque e contrario moderati aequabilesque habitus, affectiones ususque corporis apti esse ad naturam videntur. Eadem nunc mea adversum te oratio est. Iam quae corporis sunt, ea nec auctoritatem cum animi partibus, comparandam et cognitionem habent faciliorem.

Numquam hoc ita defendit Epicurus neque Metrodorus aut quisquam eorum, qui aut saperet aliquid aut ista didicisset. Consequens enim est et post oritur, ut dixi. Facillimum id quidem est, inquam. Haec et tu ita posuisti, et verba vestra sunt. Ait enim se, si uratur, Quam hoc suave! dicturum.

Et hercule-fatendum est enim, quod sentio -mirabilis est apud illos contextus rerum. Maximus dolor, inquit, brevis est. Eam si varietatem diceres, intellegerem, ut etiam non dicente te intellego;

Quid igitur, inquit, eos responsuros putas? Bonum valitudo: miser morbus. Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime natura vellet. Pisone in eo gymnasio, quod Ptolomaeum vocatur, unaque nobiscum Q.

Nemo igitur esse beatus potest. Quae quidem vel cum periculo est quaerenda vobis; Sint modo partes vitae beatae. Quid enim me prohiberet Epicureum esse, si probarem, quae ille diceret? Quae cum ita sint, effectum est nihil esse malum, quod turpe non sit. Mene ergo et Triarium dignos existimas, apud quos turpiter loquare? Sed potestne rerum maior esse dissensio? Hoc non est positum in nostra actione. Quae animi affectio suum cuique tribuens atque hanc, quam dico. Qui ita affectus, beatum esse numquam probabis;

Nobis aliter videtur, recte secusne, postea; Si alia sentit, inquam, alia loquitur, numquam intellegam quid sentiat; Quis est enim, in quo sit cupiditas, quin recte cupidus dici possit? Mihi enim satis est, ipsis non satis. Totum autem id externum est, et quod externum, id in casu est.